We zijn inmiddels al weer 3 weken klaar met de grootscheepse verbouwing van onze woonkamer. Het werd tijd om een aantal mooie foto's te maken zodat ik dit jullie kon laten zien, maar.....
2 weken geleden ging ik op woensdagavond op tijd naar bed, ik was moe. Terwijl ik mij omkleed zegt een stemmetje in mij dat ik mijn linkerborst moet controleren. Dat doe ik ook en tot mijn grote schrik voel ik een knobbel ten grootte van een klein walnootje (de latere woorden van de chirurg). Schrik, paniek, allerlei emoties schieten door mij heen en ik zie in de spiegel dat ik niet zou misstaan naast zontomaatje. Onmiddellijk ziet mijn man dat er iets mis is en ook hij schrikt enorm als ik hem vertel wat ik net ontdekt heb.
Van alles schiet er door je heen, zeker weet ik dat ik de volgende ochtend mijn huisarts zal bellen om zsm bij hem langs te gaan. Hij moet mij helpen!!! Gelukkig kon ik de volgende dag terecht. Ook hij schrikt en weet niet veel uit te brengen als alleen, jeetje Jeanette toch. Maar vervolgens handelt hij heel kordaat en belt met de zg. mammapoli. Dankzij hem zit ik vrijdagochtend als eerste patiënt bij de chirurg aan tafel. Een ontzettend lieve vrouw die haar patiënten zeer respectvol onderzoekt. Na het eerste onderzoek geeft zij al te kennen aan mijn man (die was er uiteraard bij) dat op basis van haar ervaringen wij waarschijnlijk een goede uitslag zouden krijgen. Pardon, ehhhh.... En ze kreeg gelijk, na de mammografie (pijnlijk) en de echo kreeg ik van wederom een hele aardige radioloog te horen dat er bij mij sprake is van een vochtblaasje en dit is niet gevaarlijk. Pffff..... Als advies kreeg ik mee mijzelf regelmatig te controleren en jaarlijks voor een mammografie te gaan. Al deze onderzoeken hebben nog geen uur geduurd en al snel zaten wij weer opgelucht in de auto.Wat een rollercoaster, een rit die 40 uur duurde en gelukkig positief eindigde. Inmiddels zijn we 2 wek2n verder en ik ben nog steeds opgelucht maar dat "gevoel" ben ik nog niet kwijt. Het spookt nog voortdurend in mijn hoofd.
Maar iedere dag als ik beneden kom dan geniet ik weer van de nieuwe sfeer die we in onze woonkamer hebben gecreëerd met de kleuren op de wanden. Hier een foto van een sfeerhoekje met de sidetable en de foto is gemaakt door mijn man. (belofte maakt schuld)
Wens jullie alvast een gezellig, warm weekend en meerdere foto's zullen volgen.
